kamil.p2


5.12.10
(bu bölüm şiddetli gönderme içermektedir. ama bkz vermek doğru bulunmadığı için verilmedi.)

Annesinin, onun için hazırladığı kabuk besin kaynağıydı. Öğrenmesi gereken ne varsa (yaşamı için) öğrenmişti.

Kamil kabuk tan çıkınca görür, ki annesi ona ilk yalan söyleyen olmuş.

“dünya yaşanılası bir yer değil. Yalanlar ve nefret her tarafta. Üstelik sürünüyorsun. İnsanlar bile sürüngeni hakaret olarak görüyor.” Diyerek iç geçirmiş..

Kamil, kabuğuna dönmeyi çoklar defa denedi.. maalesef.. çözüm olduğunu sandığını bazı şeyler daha yaptı.. maalesef..

Yaşam diye bir gerçek tüm çıplaklığıyla karşısında duruyordu.

Ölüm.. çok basit bir kaçış, kurtuluş(belki) olurdu. Saklanmak için afyon ile beslendi. Ayılmak istemiyordu. Ayılınca dünyevi ihtiyaçlarını gideriyordu.

Deneyim’di tüm bunlar. Aciz, sürüngen hayatı için..


.2.