popoların kutsanması


Popoların kutsanması

Popolar ne denli övülse azdır.yaratılışının bir hevesinin insanı ve kadını kendilerinde en yumuşak, edilgen, körce güvenli, vuruşlara ve karanlık bağlılıklara adanmış şeyin sığındığı bu çifte yuvarlaklıktan yoksun bırakılmış olabileceğini düşündükçe titriyor insan. Çünkü, popo, yazık ki, kibarca örtülü olmak ister, şaplaktanda çekinir. Çoğu zaman ancak kötü işlemlerden geçirilmek için açılır, oysa tüm hoşluğuyla, üstüne en sesli öpücüklerin kondurulmasını gerektirir. Mazoşist eğilimleri olduğu söylenir –heralde jean jacques roussue’nun ünlü bir sayfasının anısına- , oysa o yalnızca sevgiye susamıştır.

Şunu da unutmayın: at insandan gördüğü olağan üstü sevgiyi –“en soylu fethi”-, güzellik, duyarlılık ününü, sanmayın ki savaşlarımızda ve işlerimizde oynadğı tarihsel role borçlu olsun.

Hayır bunun tek nedeni atın –köpeğin, öküzün, devenin, hatta filin tersine- popoları bulunan tek hayvan olmasıdır, bu ayrıcalık ona benzersiz bir insanlık vermeye yeter.

(Fransızcada, şaplaktan türemiştir,”popo”.)
[anahtarlar ve kilitler<michel tournier>]

kamil.p4

21.12.10
Önümü Göremiyorum. Bana yol ol.

Bir umutsuzluk sembolünden bahsetmiyoruz. Âcizane bir kaplumbağadan bahsediyoruz. Kamil, akıl hocalarının ona verdiği mumlar eşliğinde ormanın karanlığında yürüyor. Belki birazda yol alıyor. Görmesi gerektiği yere doğrultarak mumu, basacağı adımlara hakim olmaya çalışıyor. Ne olursa olsun, bastığı yerden emin olması söz konusu değil tabi ki.

Biraz gidiyor... Mumlarından bir kaçı bitiyor... pek çoğu zaten yolun başında kayboluyor.. son mumunu eline alıyor. Ateşlemek için hazırlanıyor. O an gözüne mum üzerinde yazan bir şeyler dikkatini çekiyor..

o mum, onu doğruca ormanın derinliklerinde bir mağaraya götürüyor. Mağaranın içersinde korku ve ölüm endişesiyle ilerleyen Kamil’in karşısına sapkın görünümlü bilge kertenkele çıkıyor.

Kamil, “kimsin sen de yahu?” der.
Kertenkele, “ben kertenkele kralım” der.
Kamil, kafasında büyük yer işgal eden soruları sormaya başlar.
Yer yer tatmin edici cevaplarda alsa; eksikler asla bitmeyecektir. Hayatında yeni ve diğerlerinde farklı bir şekilde kapı felsefesi yer eder. Kertenkele kral, kamil’e yaklaşır; “ bu torbada pek çok mum var. Gece gündüz* ne zaman istersen yak. Seni doğru kapılara ulaştıracaktır.” der.

.4.