depresif bir plağın arka yüzü:.düşünce..;
bir bebeğin ağlaması ile insan sayabileceğimiz bir bireyin ağlamsı arasında fark var mıdır? varsa nedir?böyle bir sorunun fenerliği eşliğinde yolumu aydınlatmaya çalştım ki..
bebek niye ağlar:
*açtır.
*gazı vardır.
*altı pistir.
*yada bir şekilde canı yanmıştır.(bu zayıf ihtimal ben böyle bir bebek göremedim daha.)
koca adam niye ağlar:
*bir duygu yoğunluğunu kusuntusunu belli etmek için.
*soğan doğruyor olabilir.
farklar sayılabilir. GÖZLEM: bebekler gerçek ağlayıcılardır.(yada ben halen öyle olduklarını düşünüyorum.)
[arada bir kabullenme ile devam ediyorum: evet bebek, bunlar bir sıkıntını bir şekilde dışa vurumu(bkz. eziklik alemetleri): ben ve benim gibi kalan insanlara an itibariyle yazık demekten çekinmiyorum. tüm bunları demem veya söylemem beni daha işe yarar (yada bir başka deyişle ezik üstü) yapmıyor. ben kendimden utanırım, yaptığım hatalardan (yada hata olarak sayılabilecek şeylerden) utanırım ama bir şekilde yapmaya devam ediyorum.]
*bu kabullenmede barney stinson'n katkısını göz ardı etmem doğru olmaz.*
mevzuya tekrar dönersek,bir tanesini bile tanımadğım 2bin veya 3bin adamın ortasında kalıpta hiç kimse ile konuşamıyorsan (konuşacak kimsen kalmamışsa) sen ya böyle saçma sapan bloglar yazarak doğruyu bulduğuna inanırsın ve içini döker rahatlarsın, yada oturur ağlarsın. ikiside hatadır ama doğrusu nedir bilmezsin. belkide doğrusu yoktur. bütün suçlu yine benimdir. benim "ezik" (yada ona benzer birtakım şayler işte ayol) olmamdan kaynaklanır. hadi bakalım sevgili sevgili müzikler beni biraz olsun güldürn..
bebeklik yaşaımı çoktan geçtim. ama bebekler gibi ağlamak isterim herzaman..(yada salaklar gibi.)
